Ο Ζιζεκ δραπετεύει από τα αμφιθέατρα και τα φιλοσοφικά άρθρα για να προσεγγίσει ένα χώρο που αν μη τη άλλο αισθάνεται σαφώς πιο άνετα. Στο συγκεκριμένο πόνημα με τίτλο “A perverts guide to cinema” ο Σλοβένος φιλόσοφος βρίσκει γόνιμο έδαφος για να αναπτύξει τις θεωρίες του περί σεξουαλικότητας, πορνογραφίας, φαντασίωσης και πραγματικότητας. Το σινεμά είναι ο φορέας που μας διδάσκει πώς να επιθυμούμε, εκεί κρύβεται η βασική στάση πίσω από την ανάλυση του Ζιζεκ. Ποτισμένος με αρκετές δόσεις Λακανικης ψυχανάλυσης αμφισβητεί τον φροϋδικό ορισμό της φαντασίωσης και του ονείρου ως μια απόδραση από την αφόρητη πραγματικότητα προσθέτοντας ότι η φαντασία είναι σαφώς πιο τρομακτική από την πραγματικότητα στρέφοντας μας στο πραγματικό σαν μια σταθερή βάση αποφυγής του κινδύνου. Η τέχνη του κινηματογράφου αποτελεί την απόλυτη φαντασιακή μηχανή δίνοντας μας τη δυνατότητα να ζήσουμε αυτά που φοβόμαστε καθισμένοι στον αναπαυτικό μας καναπέ. Σε μια δίωρη περιήγηση ανάμεσα σε ταινίες του Χίτσκοκ του Λιντς και του Μπερκμαν ο Ζιζεκ παρεμβαίνει στο φανταστικό αποκαθιστώντας την τάξη των χαμένων νοημάτων.
Το μόνο αρνητικό που θα μπορούσα να εντοπίσω είναι ίσως το ερμηνευτικό τέλμα που βάζει ο Ζιζεκ σφραγίζοντας την προσωπική ανάλυση με μια ψυχαναλυτική θεώρηση που για πολλούς ίσως και να περιορίζει την καλλιτεχνική δημιουργία από το καθεστώς ελευθερίας που πρέπει να την χαρακτηρίζει. Το θετικό είναι ότι σε αντίθεση με τον Φρόιντ και την υδονοβλεπτικη του ανάλυση στις ζωές μεγάλων δημιουργών όπως ο Ντοστογιέφσκι, ο Ζιζεκ προσεγγίζει το καλλιτεχνικό έργο σαν μια πόρτα που ανοίγει την νοηματοδοτηση και την περαιτέρω σκέψη αφήνοντας τους σκηνοθέτες στην ησυχία τους. Η φιλοδοξία του Ζιζεκ είναι να επαναπροσδιορίσει την αξία του σινεμά προσφέροντας μια διαφορετική ερμηνευτική μιας πλειάδας σπουδαίων ταινιών βάζοντας την βάση για την λειτουργική και λυτρωτική αξία του καλού κινηματογράφου… Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία στον παρακάτω σύνδεσμο.. (http://www.torrentz.com/32
